بررسی میزان شیوع انواع اختلالات فراگیر رشد بر حسب جنسیت در نمونه ای از کودکان ایرانی مراجعه کننده به مراکز درمانی و توانبخشی

مقدمه و هدف : با توجه به اهمیت اختلالات فراگیر رشد در کودکان و نیز افزایش شیوع آن در مراجعات کلینیکی در سالهای اخیر و از آنجا که پژوهش در باب میزان پراکندگی و همچنین میزان شیوع این اختلالات در کشورمان صورت نگرفته است ، در این مطالعه به تعیین میزان شیوع این اختلالات در نمونه­ای ازکودکان مراجعه کننده به مراکز درمانی و توانبخشی با توجه به متغیر جنسیت پرداخته می شود. روش کار:  آزمودنیهای پژوهش توصیفی حاضر را 248 کودک مراجعه کننده به سه مرکز درمانی و توانبخشی تشکیل می دهند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند و تشخیص اختلالات فراگیر رشد را براساس ملاکهای dsm-iv اخذ کرده اند. داده های پژوهش با کمک روشهای آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: اختلال اتیستیک شایعترین اختلال در مقوله اختلالات فراگیر رشد می باشد. در این چهارچوب اختلال اتیستیک (نسبت 4/1 به 1) و اختلال آسپرگر ( نسبت 3 به 1) و اختلال فروپاشنده دوران کودکی در پسران شایعتر از دختران می باشد. اختلال رت فقط در دختران ملاحظه شد و اختلالات فراگیر رشد که به گونه دیگر مشخص نشده اند (nos) به طور مساوی در هر دو جنس وجود دارد. نتیجه نهایی: اختلالات فراگیر رشد در پسران 4 برابر شایعتر از دختران می باشد که با پژوهشهای قبلی در این زمینه هماهنگی و انطباق دارد.